Ο αχάτης είναι μία ποικιλία χαλκηδόνιου (χαλαζία). Κατά τον Θεόφραστο, οι Έλληνες έδωσαν το όνομα σ’ αυτό το ορυκτό, από τον ποταμό Αχάτη (σήμερα Drilio) της Σικελίας όπου τον εύρισκαν. Θα βρείτε συχνά όμορφα μοτίβα που ρέουν μέσα στον αχάτη, οι οποίες προκαλούνται από την παρουσία του σιδήρου και του μαγγανίου. Ο αχάτης αναφέρεται στη Βίβλο ως μία από τις «πέτρες της φωτιάς" (Ιεζεκιήλ 28:13-16) η οποία δόθηκε στον Μωυσή και βρίσκεται στον θώρακα του Ααρών (Έξοδος 28:15-30).