Είναι μία ημιδιάφανη ποικιλία χαλκηδόνιου (χαλαζία) στο χρώμα του πράσινου μήλου. Οι περισσότεροι πράσινοι λίθοι χρωματίζονται από σίδηρο (τουρμαλίνη), χρώμιο (σμαράγδι) ή βανάδιο (τσαβορίτης γρανάτης), αλλά ο χρυσοπράσιος αντλεί τον δελεαστικό χρωματισμό του από προσμίξεις νικελίου. Η ονομασία του ορυκτού είναι Ελληνική, αναφέρεται στο πράσο-πράσινο χρώμα του και την παρουσία χρυσών εγκλεισμάτων που συχνά σχηματίζεται μέσα στο ορυκτό. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στους Έλληνες, Ρωμαίους και Αιγύπτιους κυρίως για τις δυνάμεις του και το γοητευτικό απαλό χρώμα του. Στην ελληνική μυθολογία, ο χρυσοπράσιος φορτιζόταν κατά το μισοφέγγαρο, προκειμένου να εξασφαλίσει έναν ευτυχισμένο γάμο, καθώς και την καλή υγεία.